Iemand die treurwilgen zou willen opbeuren. Dat klinkt poëtisch, maar lukken doet het nooit. Iets met vechten tegen de zee en water naar de bierkaai dragen.

Ik deed altijd best veel voor anderen: lieve dingen, maar ook werken, me gedragen en denken. Het gevolg was een burn-out. Whoooooosh (dat is het geluid van ik die kort door de bocht ga).

Nu probeer ik het anders aan te pakken, door mezelf graag te zien. Omdat ik er oprecht van overtuigd ben dat dat veel kan oplossen. Net daarom ook wil ik het delen, omdat dat is wat je wil doen, wanneer je iets geniaals ontdekt. Dus: bekijk het als ik die zeg: “oh jo, heb je dat nieuwe nummer van Flappy McMunstiesho al gehoord?”, maar dan over het leven.

Dat alles doe ik hier onder de naam Anneliefs. Elders heet ik gewoon Annelies Moons.