Februari 2016, 4u17. In het hele dorp is één lampje aan. Ik zit in de zetel: huilend, schuddend en helemaal verloren. Op zich geen raar beeld in burn-out-tijden, behalve dan dat ik niet om mezelf zat te huilen, maar wel om een boek.
Bedankt
Dankjewel moestuin.
Ik was 11 en geobsedeerd met de moderne hekserij ofte wicca. Daarvoor had ik kruiden nodig, verse kruiden. Die wilde ik zelf doen groeien in de tuin, maar die was net aangelegd door een tuinarchitect, dus dat mocht niet. De hekserij ging voor goed in de kast, de moestuin maar tijdelijk.
Dankjewel liefde.
Het was hier lang stil hé? Dat heeft een reden. Het was erg druk, niet met gedoe en ploeteren, wel met gelukzaligheid. Ik ben getrouwd met de man van mijn leven.
Vandaag gaat het niet goed.
Voor het eerst sinds ik mezelf liever zie, is het moeilijk. Dat vind ik dan ook weer moeilijk. Ik weet met mezelf geen blijf en mijn lijf protesteert.
Dankjewel Balthazar Booma
Eerst en vooral: ja, ik heb een boom een naam gegeven en ja, ik deed dat met een woordgrapje. Deal with it, I’m hilarious. Maar ik wil hem wel oprecht bedanken. En, plottwist, jullie kenen Balthazar Booma, want hij staat hier bovenaan de pagina en dat is niet toevallig. Lees verder
Anneliefs 