(8 + 5)x2 + (7+5)x2=50. Ik rij naar huis van een festival dat ik presenteerde en het duurt de hele weg om deze som te maken. Ik ben doodop en probeer de uren te tellen die ik de voorbije 4 dagen heb gewerkt. Voor het eerst in jaren komt mijn 8-uur-wiskunde-richting van het middelbaar nog eens van pas.
Burn-out
Een burn-out, hoe voelt dat eigenlijk?
Moe, gefrustreerd, pijn, triest, geen zin, slapen, huilen, bang, ziek, wanhopig. Nu heb ik nog maar een derde van de gevoelens omschreven, voor de rest bestaan geen woorden. Het zijn schaduwen die enkel bekend zijn bij mensen die het ooit voelden.
Ik verdiende zelf de DJOEF van de week.
“Eigenlijk zijt gij toch echt lelijk hé?”
Als iemand anders dit tegen mij zou zeggen, had ik hem/haar al lang een boks gegeven. (Niet waar, ik geloof niet in geweld, maar ik had er wel over gezeurd tegen 10 mensen en de eikel in kwestie verwijderd op alle mogelijke sociale media.) Maar ik zei diezelfde woorden regelmatig tegen mezelf, zonder het te beseffen (en zonder mezelf te djoefen).
Anneliefs 